مصاحبه با دیوید کراسبی

توسط جف تامارکین

در آواز و ترانه سرایی مشهور دیوید کرازبی همیشه هماهنگی زیادی وجود داشته است. از طرف دیگر ، زندگی او خیلی زیاد نیست. او نبردهایی را با سو abuse مصرف مواد مخدر ، مسواک زدن با قانون و طیف وسیعی از ترس از سلامتی تحمل کرده است – آخرین مورد در فوریه هنگامی که تحت یک عمل اورژانسی قلب قرار گرفت. در دهه 80 ، کراسبی به اتهام مواد مخدر و اسلحه در زندان به سر برد و در دهه پس از آن در یک حادثه موتورسیکلت مجروح شد ، در اثر زلزله خانه خود را از دست داد و پیوند کبد انجام داد. او می گوید: “سلامتی من آنقدرها عالی نیست ، اما من بسیار خوشحالم و کار را دوست دارم.” “من چیزهای بیشتری برای گفتن دارم. احساس نمی کنم کارم تمام شده است. ”

با وجود سواری شخصی وحشی کراسبی ، از نظر موسیقی میراث وی تقویت شده است. در طی یک حرفه تقریباً 50 ساله ، بومی کالیفرنیا چندین رکورد طلا و پلاتین جمع کرده و دو بار به عنوان عضو موسس Byrds و Crosby ، Stills و Nash به تالار مشاهیر راک اند رول وارد شده است. با اضافه شدن گاه به گاه نیل یانگ ، CSN برخی از ماندگارترین آثار کلاسیک راک را ضبط کرده است. گروه برنده گرمی هنوز سالانه تورهایی را برگزار می کند و چرخش های جدیدی را بر روی فرمول استاندارد قرار می دهد ، از جمله برنامه هایی که Wynton Marsalis و Jazz در ارکستر مرکز لینکلن نیویورک در سال 2013 پشتیبانی می کنند.

آواز او مانند همیشه بکر ، کروزبی در حال انتشار آخرین آلبوم خود است ، کروز، چهارمین تلاش انفرادی و اولین انتشار انفرادی وی طی 20 سال گذشته. LP یازده ترانه ای با دانیل گارسیا و پسر کراسبی ، کیبورد ، جیمز ریموند – آهنگساز موفق تلویزیون که در اواخر دهه 90 با کروسبی پیوست ، تولید مشترک شد. کراسبی از پسری که نمی دانست او دارد ، می گوید: “تقریباً بلافاصله بعد از اینکه فهمیدم او نوازنده است ، مجموعه ای از کلمات را به او گفتم و فهمیدم که این شیمی خارق العاده را داریم.” آن شیمی پدر و پسر در تاریخ مشهود است کروز، که در شماره 2 از جدول آلبوم های مردمی بیلبورد به نمایش درآمد. کروسبی ، 72 ساله ، می گوید: “ما از همه این آهنگ ها خوشحال هستیم.”

هدف چیست؟ کروز؟

آهنگ های این آلبوم صادقانه هستند. صداقت در آهنگ ها یک معامله بزرگ است ، این چیزی است که به آنها زور می دهد. “اگر او تماس گرفت” ، شاید غم انگیزترین آهنگی باشد که من تاکنون نوشتم. من آن را نوشتم وقتی دیدم برخی از هوکرها در بیرون یک بار کار می کنند و فهمیدم که نمی دانم چگونه با آن برخورد کردند. من نمی فهمیدم که آنها قلب و روح خود را در کجا پنهان کرده اند وقتی که این کار را انجام می دهند ، که یک کار وحشتناک برای تأمین هزینه های زندگی است. این یک ایده غم انگیز است و صادقانه است.

چطور کروز با اولین انفرادی خود در سال 1971 مقایسه کنید اگر فقط می توانستم نام خود را بخاطر بسپارم؟

بسیاری از افرادی که عاشق این ضبط ، کارهای انفرادی من یا به طور کلی کار من هستند ، فکر می کنند که این یکی دیگر از آنها باشد. اما قطعاً اینگونه نیست. امیدوارم که آنها ناامید نشوند ، اما من مجبور شدم کاری را که می خواستم انجام دهم.

در مورد “رادیو” برای ما بگویید.

این اولین آهنگی بود که من و جیمز برای آلبوم نوشتیم. این در مورد این است که شما بتوانید به دیگران دسترسی پیدا کنید و به آنها کمک کنید. این از نظر دریانورد مطرح است ، زیرا قانون دریا این است که شما همیشه به یک ملوان دیگری که دچار مشکل است کمک کنید ، قانونی که پیش از قوانین هر کشور است. شما آن SOS را دریافت می کنید ، هیچ احتمالی در این مورد وجود ندارد – شما بروید. من تمام زندگی ام دریانورد بوده ام ، بنابراین این عمیقا در من ریشه دوانده است. آنقدر آهنگ مثبتی است که ما را به وجد آورد. ما شروع به نوشتن مطالب دیگر کردیم و در برخی از زمان ها گفتیم ، “من حدس می زنم که در حال ثبت یک رکورد هستیم.” ما هیچ پولی نداشتیم ، اما جیمز در خانه اش استودیویی دارد. و روی کاناپه خوابیدم.

در مورد “تنظیم آن چمدان” چطور؟

این یک چیز مستقیم برای جلسات AA است: شما باید چمدان خود را بگذارید پایین. شما باید به کاری که انجام داده اید نگاه کنید ، باید از آن درس بگیرید و سپس باید آن را زمین بگذارید. شما نمی توانید زندگی خود را ادامه دهید و تمام آن چرندها را با خود حمل کنید. این یک حقیقت اساسی است.

کار با وینتون چگونه است؟

ما [CSN] با وینتون در مرکز لینکلن بازی کرد و مثل این بود که بخواهیم با بچه های بزرگ بازی کنیم. ما از کار کردن با آن بچه ها بسیار هیجان زده شدیم. وینتون با بازی در “Holding to Nothing” لطف بزرگی به من کرد. من گفتم ، “آهنگ را گوش کن و اگر دوست داری ، دوست دارم تو آن را بازی کنی. اگر آن را دوست ندارید ، اشکالی ندارد. نمی خواهم روی چیزی بازی کنی ، مگر اینکه آن چیز تو را بگیرد و بکشد. ” او آن را دوست داشت و به زیبایی روی آن بازی کرد. چیز جاز در من و جیمز بسیار قوی است. ما عاشق تغییرات پیچیده هستیم.

مارک ناپفلر نیز ظاهر می شود.

من دوستی دارم که مروج ایتالیایی است. او به مدیر مارک گفت: “من فکر می کنم مارک و دیوید کراسبی می توانند با هم موسیقی خوبی بسازند. شاید آنها بتوانند آهنگی بنویسند. ” مدیر مارک گفت ، “مارک واقعاً چنین کاری نمی کند. او فقط کارهای خودش را می نویسد ، اما اگر چیزی را دوست داشته باشد ممکن است روی آن بازی کند. ” بنابراین من “What’s Broken” را برای او ارسال کردم و او در آن بازی کرد. او فقط یک نویسنده و خواننده بزرگ نیست ، بلکه یک استاد ساز بزرگ است. وقتی بارها و بارها به آن قسمت گوش می دهید ، متوجه احساس ساختار او می شوید و می فهمید که درخشان است. او تنظیمات و بازده ها و موارد ساختاری را درست انجام می دهد.

شما فقط روی یک آهنگ گیتار می زنید.

من در “اگر او تماس گرفت” بازی می کنم. اگر بتوانم مارکوس ایتون را به بازی وادار کنم – که پنج سطح بهتر از من در گیتار است – این کار را خواهم کرد. من همه چیز را در مورد خدمت به آهنگ است. حس من این است که لازم نیست ثابت کنم می توانم بازی کنم. اگر نمی دانید که من می توانم گیتار بزنم ، هنوز گوش نکرده اید. من هنوز یک منیت بزرگ دارم ، اما سعی نمی کردم چیزی غیر از آواز خواندن با این ضبط اثبات کنم.

شما دیجیتال را پذیرفته اید.

این کاملا متفاوت است زیرا ما می توانیم از Logic یا Pro Tools استفاده کنیم و در هر جایی کار کنیم. می توانید در صندلی عقب اتومبیل خود ضبط کنید. جیمز استودیوی خوبی دارد. من اتفاقاً چند تا از بهترین بلندگوهای دنیا را داشتم که مورد استفاده قرار نمی گرفتند ، بنابراین آنها را به او دادم. ما ابزارها را داشتیم ، فقط پول نداشتیم – این همان سخاوت دوستان بود.

پدر شما فیلمبردار بود. چگونه فیلم بر موسیقی شما تأثیر می گذارد؟

من فیلم ها را به عنوان بزرگترین شکل هنری کره زمین می بینم ، زیرا آنها نه تنها هنر خاص خود را دارند ، بلکه شامل هنر من – موسیقی – هستند و آن قسمت را از چیزی بزرگتر می کنند. اکثر فیلم ها ناخواسته هستند ، اما ساختن یک آهنگ مانند فیلم و داشتن کمی مسافرت شما کاری جالب است. ترانه “Morning Falling” به من دید که یک خانواده بی گناه در حمله هواپیمای بدون سرنشین از بین می روند. من مطمئن هستم که قرار نیست دوباره در لیست دولت هنرمندان مورد علاقه آنها قرار بگیرم – مثل همیشه. اما این حقیقت است و من می خواستم آن را بیان کنم.

چرا بایردز شما را در سال 67 بدرقه کرد؟

این به من مربوط می شد که من یک پسر عوضی خواهانه هستم ، می خواهم آهنگ هایم را ضبط کنم و می خواهم نقش بزرگتری داشته باشم. ما بچه های جوانی بودیم و کسی میلیون ها دلار به ما داد و به ما گفت که ما فوق العاده هستیم. این کشنده است نمی گویم سرگرم کننده نبود ، اما عقل و خویشتنداری را ترغیب نمی کند.

اوضاع با استیون استیل چگونه است؟

خیلی بهتر. من معمولاً هر وقت اشتباهی مرتکب می شد یا آواز می خواند به استفان چشم بدبو می دادم. من دائماً با او اختلاف داشتم. بعد فهمیدم که به آن پسر اهمیت می دهم. من می دانم که او کامل نیست و می دانم که او یک منیت عظیم الجثه دارد. من همه نکات خوب و بد او را می دانم. اما من او را دوست دارم. من عاشق موسیقی او هستم. من آواز می خوانم – “و یک گل رز در یک دستکش مشت وجود دارد ، و عقاب با کبوتر پرواز می کند ، و اگر نمی توانی با کسی که دوستش داری ، کسی را که با او هستی دوست داشته باش” – هر شب ، و تو میدونی چیه؟ من سپاسگزارم.

چه چیزی در موسیقی حیاتی است؟

ترانه ها جایی است که هر قطعه ای از کار نیاز دارد. شما باید بتوانید جلوی کسی بنشینید و کاری کنید که چیزی را حس کنند. من اهمیتی نمی دهم که چیست – عصبانیت ، پیروزی ، غم ، اشتیاق ، عشق ، شهوت – اگر شما می توانید با یک آهنگ به مردم احساس کنید ، پس آن را انجام می دهید. شما در پارکینگ هستید. اگر نمی توانید ، نیستید. باید واقعی باشد.